دیدار سیلی غفار با بیجاشدگان جنگ

پس از تسلیم‌دهی صدها ولسوالی زیر نام «عقب‌نشینی تاکتیکی» در چند هفته گذشته به وحوش طالبی این لشکر خونخوار و عصر حجری آی.اس.آی که جویباری از خون و تباهی را به همراه داشت، اینک طی معامله ننگین غنی و امریکا با طالبان ددمنش در چند روز هفت ولایت سقوط و باشندگان بی‌پناه آن زیر مصایب جنگ و دهشت، هولناکترین روزها را سپری می‌کنند.

با تسلیم‌دهی شهرهای کندز و تالقان به طالبانی که هارتر از گذشته مقابل مردم عمل می‌کنند، هزاران خانواده‌ی هستی‌باخته به ولسوالی‌ها و کابل فرار کرده‌، وحشت‌زده در پی یک لقمه نان و سرپناه در پارک‌های کابل سرگردان‌ اند. دیدن وضعیت این بیجاشدگان هر هموطن شرافتمند ما را به خشم و انزجار در مقابل تروریست‌های طالبی و ارگ‌نشینان وامیدارد.

امروز (۱۸ اسد ۱۴۰۰)، خانم سیلی غفار در پارک آزادی واقع سرای شمالی کابل، از خانواده‌های آواره‌ی جنگ کندز و تخار دیدار نمود. او در پاسخ یکی از هموطنان داغدار ما که «... آواره و دربدر شدیم و سه روز است زیر آفتاب سوزان و تشنه و گرسنه در این پارک خاک می‌خوریم اما کو دولت که از ما خبر بگیرد»، گفت:

«مسوول حمام خون جاری در کشور دولت جنگ‌افروز امریکا و نوکران ارگ‌نشین و درندگان طالبی است. دولت پوشالی و فاسد غنی با رهایی هزاران تروریست طالبی از زندان‌ها نشان داد که زندگی و خون مردم هیچ ارزشی نداشته و به مثابه بی‌شرم‌ترین سرسپرده‌گان تاریخ فقط مجری سیاست‌های شیطانی خلیلزاد و بادار امریکایی‌‌شان است و بس. پس داشتن توقع کمک از چنین دولت مزدور خودفریبی است. در مقابل وحشت و کشتار طالبان جانی و معاملات خاینانه غنی چاره‌ای جز وحدت و قیام در برابر دشمنان داخلی و خارجی نداریم.»